zatkać się

См. также в других словарях:

• zatkać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zatykać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zatkać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} przestać mówić, odzywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mógłby się wreszcie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zatykać się – zatkać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać zatkaniu; zapchać się, zamulić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatkał się kanał, zlew. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zatkać — dk I, zatkaćtkam, zatkaćtkasz, zatkaćtkają, zatkaćtkaj, zatkaćtkał, zatkaćtkany zatknąć dk Va, zatkaćtknę, zatkaćtkniesz, zatkaćtknij, zatkaćtknął, zatkaćtknęła, zatkaćtknęli, zatkaćtknięty, zatkaćtknąwszy zatykać ndk I, zatkaćam, zatkaćasz,… …   Słownik języka polskiego

• zatkać [zamknąć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}gębę [pysk] {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmusić kogoś do milczenia; uciszyć kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatkajcie mu pysk (gębę), bo mu coś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zatkać — pot. Kogoś (aż) zatkało (ze zdumienia, ze wzruszenia, z oburzenia itp.) «ktoś się tak bardzo zdziwił, oburzył, wzruszył itp., że nie potrafił odpowiednio zareagować»: (...) w pierwszej chwili poczerwieniał jak burak i zupełnie go zatkało. Bo… …   Słownik frazeologiczny

• ucho — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIb, lm M. uszy, D. uszu {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} narząd słuchu i równowagi u kręgowców : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapalenie ucha. Zatkać uszy. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pozatykać — dk I, pozatykaćam, pozatykaćasz, pozatykaćają, pozatykaćaj, pozatykaćał, pozatykaćany 1. «zatkać wiele otworów lub wiele przedmiotów mających otwory, zatkać coś w wielu miejscach» Pozatykać szpary mchem, słomą. Pozatykać butelki korkami.… …   Słownik języka polskiego

• zaczopować — dk IV, zaczopowaćpuję, zaczopowaćpujesz, zaczopowaćpuj, zaczopowaćował, zaczopowaćowany zaczopowywać ndk VIIIa, zaczopowaćowuję, zaczopowaćowujesz, zaczopowaćowuj, zaczopowaćywał, zaczopowaćywany 1. «zamknąć, zatkać otwór w czymś czopem,… …   Słownik języka polskiego

• usta — 1. Być na ustach wszystkich «być powszechnie wspominanym, być przedmiotem rozmów»: Najwyższy czas dowiedzieć się czegoś o słodkiej Penelope Cruz, bo już niedługo będzie na ustach wszystkich. Cosm 7/2000. 2. Coś przechodzi z ust do ust «coś jest… …   Słownik frazeologiczny

• gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …   Słownik języka polskiego

• gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… …   Słownik frazeologiczny